یزدفردا

به گزارش یزدفردا: رئیس اداره حفاظت و مدیریت حیات وحش محیط زیست استان یزد، تخریب زیستگاه، شکار بی رویه، تلفات جاده ای، جاده‌های دسترسی به معادن و ... را عواملی برای تهدید جمعیت گونه جبیر در استان یزد برشمرد.

حجت دهقان در این باره اظهار داشت: جبیر گونه‌ای است از خانواده گاوسانان و راسته زوج‌سمان، که شباهت زیادی به آهو دارد. طول سر و تنه در این گونه بین ۹۰ تا ۱۱۰ سانتی‌متر، ارتفاع ۵۵ تا ۶۵ سانتی‌متر و همچنین وزن آن بین ۱۵ تا ۲۵ کیلوگرمی باشد.

وی گفت: تفاوت اصلی آهو با جبیر در این است که جنس ماده آهو شاخ ندارد، اما در جبیر هر دو جنس شاخ دارند، ولی شاخ نر‌ها بزرگتر است و امتداد شاخ‌ها نیز تا حدی موازی و نوک شاخ‌ها مختصری به طرف داخل مایل است. همچنین جثه این حیوان از آهو کوچکتر و ظریفتر و رنگ بدن پررنگتر و تیره‌تر است. جبیر روزگرد است، ولی گاهی شب‌ها نیز به چرا میرود و به دلیل زندگی در مناطق بیابانی، گله‌های بزرگی را تشکیل نمی‌دهد. این حیوان نسبت به شرایط دشوار بیابان سازش خوبی یافته و می‌تواند آب مورد نیاز خود را از گیاهان و شبنم تأمین کند. جبیر جزء حیوانات تیزرو محسوب می‌شود و با سرعت ۸۰ کیلومتر بر ساعت می‌تواند بدود.

دهقان در ادامه عنوان نمود: زیستگاه این گونه اغلب مناطق بیابانی و نیمه بیابانی است. جبیر بومی آسیای میانه و جنوب غربی محسوب می‌گردد و در صحرای گبی، بلوچستان پاکستان، جنوب شرق ترکیه، شمال آذربایجان و بخش‌هایی از ایران، عراق و افغانستان زندگی می‌کند.

وی افزود: در ایران نیز تاکنون از استان های، سمنان، کرمان، هرمزگان، خراسان جنوبی، فارس، یزد و بوشهر گزارش شده است.

رئیس اداره حفاظت و مدیریت حیات وحش محیط زیست استان یزد گفت: این گونه در بیشتر مناطق بیابانی و خشک استان یزد از جمله پناهگاه‌های حیات وحش بوروئیه، دره‌انجیر، کمکی و آریز، مناطق حفاظت شده سیاهکوه و کوه بافق و پارک ملی سیاهکوه و نیز زیستگاه‌های آزاد شهرستان‌های اردکان، بهاباد، بافق و مهریز پراکنش دارد. 

عواملی مختلفی از جمله تخریب زیستگاه، شکار بی رویه، تلفات جاده ای، جاده‌های دسترسی به معادن و ... جمعیت این گونه را تهدید می‌کند. جبیر از گونه‌های تحت حمایت سازمان حفاظت محیط زیست می‌باشد و در طبقه «کمترین نگرانی» فهرست سرخ (LC) قرار دارد.