یزدفردا: روزنامه فرهیختگان: «آقای وزیر بهداشت! آقای صدا و سیما! اتاق زایمان بیلبورد تبلیغاتی نیست. چرا با دوربین وارد اتاق خانمی می‌شوید که حتی همسرش مجاز به حضور در آن نیست؟»

راضیه حسینی:‌ وقتی دبیر ستاد امر به معروف گفت پیگیر پوشش بیماران زن در اتاق‌های عمل باشید، همگی متعجب شدیم که یعنی چه؟ چرا گفته پوشش بیماران زن در اتاق عمل مناسب نیست؟ ما گمان می‌کردیم اتاق عمل مکانی است که جز پزشک و دستیاران کس دیگری حق حضور ندارد، اصلاً خبر نداشتیم قرار است این اتاق در معرض دید عموم قرار بگیرد.

درست است که یوسف سلامی «زبل خان» صدا و سیماست و هرجایی ممکن است حاضر شود. گاهی از داخل دهان شیر مصاحبه پخش می‌کند، گاهی وارد شکم نهنگ می‌شود و هر جایی را به دنبال نشان دادن موفقیت‌های دولت می‌گردد، ولی واقعاً فکرش را هم نمی‌کردیم که روزی در اتاق زایمان هم به دنبال این کار برود.

درست است که پیدا کردن موفقیت دولت کمی سخت شده و لازم است تیم تفحص تشکیل شود، ولی نمی‌دانستیم در این حد ناپیداست که به دنبالش تا اتاق زایمان هم رفته‌اند.

نگرانیم دفعه‌ بعد دوربین صدا و سیما قرار است از کجا فیلم‌برداری کند و یوسف سلامی را در کدام اتاق خواهیم دید؟ کاش موفقیت‌های دولت در همان قطار رفت و برگشت پرند و دوبل شدن مسیر خلاصه می‌شد.

از این به بعد مادران باردار باید نگران باشند که نکند هنگام زایمان، اکیپ فیلم‌برداری صدا و سیما وارد اتاق عمل شوند و اولین نفراتی باشند که گریه‌ی نوزاد را می‌بینند.

نوزاد بیچاره وقتی بزرگ شد احتمالاً دچار ترومای زاییده شدن وسط فیلم‌برداری خواهدشد. مدام به فیلم اتاق عمل نگاه می‌کند، خودش را آویزان دست پرستار می‌بیند که ونگ‌زنان در پشت‌ زمینه‌ تصویر یوسف سلامی قرار گرفته و هیچ‌وقت نمی‌فهمد چرا او؟ چرا نوزاد دیگر نه؟ بعد در اینترنت به دنبال موارد مشابه در دیگر کشورها می‌گردد.

همه نوع اتاق زایمان می‌بیند،به جز اتاقی که وزیر و خبرنگار در آن حضور داشته باشند. او خود را تنها نوزاد موجود در جهان می‌داند که پدرش بعد از یوسف سلامی و وزیر بهداشت او را دید.

  • نویسنده : یزدفردا
  • منبع خبر : خبرگزاری فردا