چه جایگاهی در علوم دارد؟و از این دست سئوالها...اما گاهی واژه فسیل در علوم انسانی به کار برده میشود ..

فرضا به فرد یا افرادی،فسیل میگویند.در علوم اجتمایی،فسیل شدگان ،اعتباری جز مرجع واقع شدن ندارند به عبارت دیگر ،همیشه محل رجوعند تا محل وقوع..اما در شهر ما ،این قاعده ،مانند سایر قاعده های علوم اجتمایی معنی ندارد..یعنی فسیلان عرصه سیاسی و اجتمایی،برای خودشان ،جایگاهی بیش از این قائلند و حاضر نیستند تا آخرین لحظه عمرشان نیز،صحنه را ترک کنند.تناقض در رفتار و گفتار این افراد،به خوبی هویداست یعنی اینکه شعارهایی از قبیل جوان گرایی و نخبه سازی که توسط این افراد مطرح میشود شعاری بیش نیست . منظور نظر اینجانب،مستقیما بهبعضی از نامزدهای شورای شهر بر میگردد. ؟تا کی باید این افراد در صحنه باشند؟پس چه زمانی به جوانان فرصت میرسد؟جوان گرایی چه میشود؟اینهمه دانشگاه به چه درد میخورد؟جالب اینجاست که در عرصه انتخاباتی هم که حق انتخاب با مردم است،مردم عزیز ما به این آقایان رای میدهند!!!چه باید کرد ؟راهکار کدام است؟تنها و تنها یک راه بیشتر باقی نمیماند..باید به این افراد نه بگویند..روی کلامم با افرادی است که با این افراد همکاری میکنند.یادتان باشد که گناه تمام جوانان در حاشیه مانده و منزوی شهرمان را به حساب شما مینویسند زیرا شما با حمایتتان از فسیلان عرصه اجتمایی،موجبات انزوای جوانان را فراهم میکنید..پس بیایید درست بیاندیشیم..

• نویسنده : یزد فردا
• منبع خبر : خبرگزاری فردا